Terapie specjalistyczne

Koncepcja Briana Mulligana Najważniejsze cechy koncepcji Mulligana Na koncepcję terapii wg. Briana Mulligana składa się bardzo duża liczba technik opierających się na wielu zasadach. Odpowiednie zastosowanie konkretnej techniki wymaga podstaw z terapii manualnej oraz ukończenia specjalistycznego szkolenia rekomendowanego przez MCTA.

Nowatorskie podejście Mulligana polega m.in. na połączeniu ruchu biernego wykonywanego przez terapeutę i ruchu czynnego wykonywanego przez pacjenta. Zaburzenia i dysfunkcje mogą wpływać na siebie wzajemnie, zatem ich analiza powinna odbywać się w odniesieniu do całego segmentu ruchowego.

Koncepcja Mulligana zakłada

  • całkowitą bezbolesność podczas stosowania technik terapeutycznych;
  • funkcjonalne obciążenie powierzchni stawowych siłą grawitacji;
  • łączenie ruchu biernego, mobilizacyjnego z ruchem czynnym kątowym w tym samym stawie;
  • stosowanie docisku na końcu zakresu bezbolesnego ruchu;

 

Zastosowanie

  • Praktyczne zastosowanie koncepcji Briana Mulligana daje terapeutom manualnym wiedzę i nowe narzędzia do pracy z pacjentami.
  • Z dysfunkcjami w obrębie stawów obwodowych i z chorobą krążka międzykręgowego.
  • Przebywającymi na oddziałach szpitalnych jak i leczonych w trybie ambulatoryjnym.

 

Zalety

  • Bezbolesność wykonywania terapii, co zapewnia pacjentom komfort i bezpieczeństwo.
  • Łagodzenie objawów schorzeń poprzez stosowanie pozycji obciążenia ciężarem ciała bez uzyskiwania chwilowego odciążenia.
  • Aktywne uczestnictwo pacjenta w terapii zarówno podczas sesji terapeutycznych jak i w domu podczas wykonywania indywidualnie dobranych ćwiczeń.
  • Zapewnienie pacjentowi w niezbędnych informacji na temat poprawnego wykonywania czynności dnia codziennego w sposób nieprowokujący wystąpienia objawów oraz sposobów postępowania w okresie zaostrzenia choroby.

Mobilizacja układu nerwowego opracowana w sposób kompleksowy przez Davida Butlera została opublikowana w pionierskiej monografii „Mobilisation of the nervous system” w 1991r. Ten australijski, dyplomowany terapeuta manualny, zaprezentował nowatorską koncepcje badania i leczenia systemu nerwowego w oparciu o naukę o bólu, przeznaczoną głównie do zastosowania w praktyce fizjoterapeutycznej. Neuromobilizacja jest to metoda polegająca na „rozciąganiu” obwodowego układu nerwowego przez rehabilitanta do ośrodkowego układu nerwowego. W ten sposób można uzyskać swobodny przepływ informacji od części dystalnej kończyny tj. ręki lub stopy aż do samych korzenia nerwowych.

Około 35 lat temu Japończyk dr Kenso Kase wpadł na pomysł wzmocnienia mięśni i odciążenia stawów przez zastosowanie plastrów. Główną jego intencją było umożliwienie takiego oddziaływania bez jednoczesnego ograniczenia naturalnego ruchu. Mięśnie, ścięgna i więzadła mają być leczone i odciążone, podczas gdy stawy powinny pozostawać nadal czynne. Metodę tą nazwał Kinezjo-Taping.

Dzięki wynalezieniu specjalnych plastrów i dzięki odpowiedniej technice naklejania ich na powierzchnię skóry, pozytywny efekt ich oddziaływania widoczny jest niemal natychmiast poprzez przyniesienie ulgi w odczuwaniu bólu i poprawę ruchomości stawów!

W Niemczech Kinezjo-Taping został dalej rozwinięty przez dr med. D. Sielmanna oraz Juttę Christiansen-Zimmermann i Hermana Christiansena – uzupełniając Kinezjo-Taping m.in. o wiedzę tradycyjnej medycyny chińskiej (TMC), elementy masażu akupunkturowego wg Penzla, oraz własne doświadczenia z wieloletniej praktyki fizjoterapeutycznej. Technikę tą nazwali Medi-Taping.

Podstawowa koncepcja podejścia do pacjenta polega nie tylko na leczeniu pojedynczych objawów choroby, ale postrzeganiu danej osoby w całościowy sposób. Po zdiagnozowaniu przyczyn danego obrazu klinicznego, elastyczne taśmy MEDI-TAPE® zostają nałożone na odpowiednie miejsca na ciele, z uwzględnieniem zasad statyki i przepływu energii, wiedzy tradycyjnej medycyny chińskiej oraz nauki o kolorach.

MEDI-TAPING powoduje mikro-masaż mięśni, działający także na układ limfatyczny.

MEDI-TAPING wpływa na układ nerwowy oraz układ krążenia.

 

Klasyczne wskazania dla MEDI-TAPE

  • Bóle głowy – Migrena, bóle głowy z nadciśnienia, zawroty głowy
  • Bóle pleców – Syndromy bólu kręgosłupa, lumbago, wypadnięcie dysku, zablokowanie stawu krzyżowo-miednicznego.
  • Bóle stawów – Łokieć tenisisty, bóle stawów w wyniku artrozy, , bóle kolan, deformacja stawów
  • Bóle stawów – Łokieć tenisisty, bóle stawów w wyniku artrozy, , bóle kolan, deformacja stawów
  • Bóle nerwów -Polyneuropatia, urazy nerwów

Terapeuta dobiera odpowiednie miejsce terapii dla danej jednostki chorobowej. Czas terapii zależy od powierzchni terapeutycznej, nie zawsze jest to miejsce z którym pacjent ma problem czyli miejsce bólowe. Tkanki sąsiadujące podlegają często kompensacji czyli „dostosowują” się do zaistaniałej, nowej, „chorej” sytuacji tzn. ustawienia patologicznego stawu obwodowego, stawów kręgosłupa. Terapie stosuje sie raz na 3-4 dni, aż do uzyskania efektu terapeutuycznego.

 

Wskazania do terapii

  • bóle kręgosłupa spowodowane przeciążeniem, stresem, siedzącym trybem życia,
  • bóle stawów barkowych, zespół bolesnego barku, bark „zamrożony”
  • stan po wysiłku fizycznym
  • przykurcze, niedowłady, porażenia
  • naciągnięcia i naderwania ścięgien
  • choroby reumatyczne o podłożu zapalnym w okresie podostrym i przewlekłym o podłożu zwyrodnieniowym, reumanyzm tkanek miękkich
  • SKÓRA:zaburzenia trofiki (np. po unieruchomieniu), blizny, doły po insulinie
  • schorzenia układu więzadłowo-stawowego
  • schorzenia układu mięśniowego
  • stany po operacyjne np. kręgosłupa, stawów obwodowych, w okolicy brzucha
  • łokieć tenisisty, bóle w obrębie miednicy, zablokowanie stawów krzyzowych,

Poizometryczna Relaksacja Mieśni (PIR) jest to rozciąganie mięśni, opierające się na fizjologicznych mechanizmach zachodzących w mięśniach podczas ich pracy.

Każdy mięsień podczas rozciągania ma pewien odruch, który nazywa się odruchem na rozciągnięcie – jeżeli mięsień jest rozciągany to w ramach obrony odruchowo się napina, co jest zabezpieczeniem przed naderwaniem. Zjawisko obrony mięśniowej wygasa dopiero po ok. 30 sek. od rozpoczęcia rozciągania, co powoduje, że te pierwsze 30 sekund nie daje nam tak wiele jak dłuższe rozciąganie.

 

Wskazania do stosowania metody PIR

  • wzmożone napięcie mięśniowe ograniczające zakres ruchu w stawie
  • wzmożone napięcie mięśniowe wywołujące ból przy dotyku oraz ruchu
  • zwiększenie elastyczności oraz poprawa kurczliwości tkanki mięśniowej
  • usprawnienie przepływu krwi w naczyniach włosowatych mięśni
  • normalizacja pobudzenia receptorów skóry oraz czucia głębokiego, dzięki czemu z mięśnia do mózgu dostarczane są prawidłowe informacje
  • zaburzenia czynnościowe mięśni (urazowe, przeciążeniowe),
  • naciągnięcia mięśni związane ze zmożonym wysiłkiem fizycznym
  • skrócenia długości mięśni jako powikłanie długotrwałego unieruchomienia

Jest to połączenie ruchu w stawie z masowaniem i rozciąganiem mięśnia, który wykonuje dany ruch. Masaż polega na wykonaniu precyzyjnego nacisku przez dłoń lub palce terapeuty na mięsień lub daną jego część, więzadło lub ścięgno i w tym momencie terapeuta sam, bez pomocy pacjenta wykonuje ruch w stawie. Ruch wykonywany przez terapeutę jest przeciwny do ruchu jaki wykonuje dany mięsień. Pacjent stara się jak najbardziej rozluźnić masowany mięsień.

Jak sama nazwa mówi jest to forma masażu wykonywana w poprzek przebiegu włókien mięśniowych, ścięgien, przyczepów ścięgien do kości i więzadeł. Masaż wykonywany w poprzek przebiegu włókien mięśniowych, ścięgien lub więzadeł zapobiega niefizjologicznemu zrastaniu się włókien kolagenowych, które po urazach mogą zrosnąć się w nieprawidłowych kierunkach. Zrosty te mogą utrudniać krążenie krwi i limfy, wywoływać ból, ograniczać ruch w stawie jak również mogą być również przyczyną stanów zapalnych. W przyszłości zrosty te mogą spowodować to, iż w momencie wykonywania ruchu może nastąpić naderwanie-zerwanie włókien, które zrosły się w sposób niefizjologiczny, co wywoła lokalny stan zapalny.

Masz pytania o zabiegi i terminy ?

SKONTAKTUJ SIĘ Z NAMI